Сизни алдашяпти (1)
“Менга қара, биродар, қанақа жоҳилсан? Биз пайғамбаримизнинг сўзларига, феъл ва тақрирларига эргашишни Суннат, асҳобининг у зотга эргашгани каби эргашганларга эса Вал-жамоа деймиз!” деди бугун бир дўстим.
Эй суннат аҳли! Эй вал-жамоа!
Сизларга бир сирни очайми? Сиз на Суннатни биласиз, на унга эргашишни. Бир ховуч дин тужжорининг ихтиёридаги залолатни дин деб юрибсиз. Атрофда улар узун соқоли, катта салласи ва қимматбаҳо тўни билан, баъзилари билмасдан, баъзилари эса билиб туриб алдамоқдадир сизни. Сизнинг калбингизда эътибор қозонишга уринмоқда, сизнинг ортингиздан ҳалоллар(!) қўлга киритишга уринмоқда, сизнинг кўзингизда ҳайбат ва ҳашамат билан эҳё бўлмоқчилар.
Уларнинг наздида сизнинг заррача қадр-қийматингиз йўқ, сизни бор-йўғи ўзларига мардикор қилмоқдалар холос. Уларга кўра, пайғамбарлар – уларнинг ўзлари, сиз эса – уларнинг асҳоблари. Аслида эса динда қонун-қоидани улар қўяди, сиз эса бу қонунларга тобеъ бўласиз, уларнинг чизган чизиғидан чиқмайсиз, уларнинг истагига кўра ибодат қиласиз! Содда қилиб айтганда, улар ўзларини илоҳ, сизни эса ўзларига қул қилмоқчи. Мақсад мана шу. Билса ҳам, билмасдан, яхши ниятда бўлса ҳам, бу ишнинг ҳақиқати мана шудир.
Улар ҳар қулай фурсатда “Сен бизга эргаш – нажот топасан, бизнинг йўл – энг тўғри йўл. Бошқаларни зинҳор тингла”, дейишади. “Аманту” дея Аллоҳнинг динини уч-беш модда билан чеклаб, ўзлари уйдирган динини бўйнингизга илишади.
Сизга “Иймонингдан шубҳа қилма! Диндан чиқиб қоласан!” дейишади. Чунки мабодо иймонингиздан шубҳа этгудек бўлсангиз, сизда саволлар пайдо бўлиши биланоқ, уйғонишингизни, тафаккур эта бошлашингизни ва ҳақиқатни излай бошлашингизни, бунинг натижасида эса уларнинг уйдирилган динини тарк этишингизни жуда яхши билишади. Уларга кераги – сизнинг Аллоҳга бўлган қурбатингиз – яқинлигингиз эмас, балки уларга бўлган мутеълигингиздир. Аллоҳга иймон келтириб ишонишингиз уларга қизиқ эмас, муҳими – уларга ишонмай қўймаслигингиздир. Ваҳоланки, инсон, аксинча, ўз иймонига доим шубҳа қилиши, уни сўроқлаб, тергаб туриши лозимдир. “Адашаётган бўлсам-чи?!” дея олиши лозим, ана шундагина у тўғри йўлни топа олади. Аввало динга мустақим тарзда, барча саволларга жавоб топган ва барча шубҳаларни кетказган ҳолда кирсин, сўнгра диндан чиқиб қолишдан қўрқса бўлади!
Улар сизга “Асҳобнинг ҳар бири юлдузлар кабидир. Улардан қай бирига эргашсанг, тўғри йўлни топиб кетаверасан”, дейишади. Бу ғирт ёлғондир. Асҳоб дегани инсонлар орасида шунақа мунофиқ ва кофирлар чиққанки, уларга эргашгудек бўлсангиз, жаҳаннамнинг тубига шўнғийсиз.
Сизни ўзларига ишонтиришдан асл мақсади, сизни алдаб ўзларига содиқ ва боғлиқ тутиб туришдир, бунинг учун керакли барча ривоят ва фатво ўша уйдирилган дин ҳовузида муҳайёдир. Аслида сизнинг қайси асҳоб йўлидан кетишингизнинг уларга қизиғи йўқ. Ҳатто ўша асҳоблар ҳақидаги тарих ва ривоят китобларини ҳам тўғри-тузук ўқимаслигингиз уларга жуда яхши маълум. Уларга муҳим бўлгани, сизни ҳали ривоят айтилмасиданоқ ишонтириб, сўнг истаганича бошқара олишдир.
Улар Аллоҳнинг ҳаром ва ҳалолларига ишониш кифоя, уни адо этиш ё этмаслик, уларга амал қилиш ё қилмаслик эса гуноҳ сабаби холос, дейишади. Сизнинг намоз ўқиш ё ўқимаслигингиз уларга қизиқ эмас, муҳими – уларнинг намоз ўқиганига, диндор эканига гувоҳ бўлсангиз ва уларни яхши инсонлар санаб атрофидан айрилмасангиз бўлгани.
Улар “Аллоҳга ва элчисига иймон келтирдик”, деганларни, гарчи хато йўлда бўлса ҳам, такфир этманг” дейдилар. Аммо энг оғир такфирлар уларнинг ўзларидан содир бўлади, биринчи бўлиб Қуръонга иймон келтирган, уни тушуниш учун ўқийдиганларни кофир ва зиндиқ эълон этади, сиз учун ким кофир, ким мўмин эканига улар ҳукм чиқаради, ақлини ишлатиб, тафаккур қилгувчилардан узоқ туришингизни талаб қилади.
“Такфир этманг” дейди-ю, аммо маърузаларида, ваъз-насиҳатларида кимни такфир этишингизни ўзлари кўрсатиб беради. Бундан мақсад – сиз ўзингизни бирор гуруҳга, бирор жамоага мансуб ҳис этишингиз, асабият можаросида уларнинг тарафини олишингиз ва ўқиб-ўрганмаган ва текшириб кўрмаган ота-боболар йўлини тутишингиз, ҳамда ўзингизни тўғри йўлда ва яхши ахлоқли дея гумон қилишингиздир.